“Οι αδελφές εργάζονται με τις ώρες στο εργοστάσιο στα κεριά…” μονολογούσε η μακαριστή πιά Γερόντισσα Oλυμπιάδα, ο πρώτος μας θησαυρός εν πηλίνοις σκεύεσι και δακρύβρεχτη τραβούσε το κομβοσχοίνι της να δώσει δύναμη ο Kύριος στον κόπο των αδελφών…

Ένα μεγάλο καζάνι που βράζει το απόκερο, οι ανέμες πού οι αδελφές τελαριάζουν και το μεγάλο μηχάνημα στο κέντρο πού βουτάνε τα φυτίλια στο κερί, απαρτίζουν το κηροπλαστείο…Ένα βαρύ διακόνημα πού υπηρετεί τη λεπτότητα της ψυχής που καίγεται σαν αναμμένο κεράκι για την αγάπη του Nυμφίου…